Tag: kinders

Familieuitstap

Maanden geleden was er zieligkijken: Twenty One Pilots kwam naar Brussel en alle vier vonden dat toch wel zeer goed.

Ik ken veel muziek en tegelijk ken ik ook niets: ik ken bandnamen, deuntjes, soms hier en daar een titel van een liedje, maar het verband tussen de verschillende onderdelen leggen zit er niet altijd in. Dus vroeg ik wie dat waren.

Ik denk dat de kinderen toen ‘Stressed out‘ hebben opgelegd en uiteraard deed ik van ‘Ah! Die! Die vind ik wel goed’. Daarna volgden nog een reeks nummers die ik bizar genoeg kende.

Veel palaveren later (gelukkig was het een concert waar het lang duurde vooraleer het uitverkocht was) besloten om dan maar tickets te kopen: voor mijzelf en voor alle 4 de kinderen (én ook voor een vriendin van Zelie): we gingen er een familieuitstapje van maken en voor één uitzonderlijke keer zou een late avond voor Jan en Anna eens mogen.

Begin september was het drama: we kregen de schoolkalender van de basisschool te zien en toen bleek dat de week van Anna’s Ardennenklas samenviel met het concert. Tranen. Veel tranen. Anna zou niet mee kunnen gaan en ze zat daar dus al maanden naar uit te kijken. Het alternatief was gelukkig ook een goede troost.

Het ticket was in no time wel weg: Zelie nam het over als verassing voor de verjaardag van haar beste vriendin … die dus nog 2 maanden heeft moeten wachten vooraleer ze wist dat ze meeging. 2 maanden hebben ze dat kind geplaagd met ’toch jammer dat je er niet bij kan zijn hé’.

Het werd uiteindelijk ook nog spannend voor Zelie want die was zondag ziek geworden: keelontsteking, en zat dus al sinds maandag thuis. Gelukkig voelde ze zich al beter gisteren en met nog wat pijnstillers lukte het aardig. We waren allemaal alleszins opgewonden.

aanschuiven

Soit. Concert zelf dus. Gisterenavond.

Eerst kregen we Bry te zien. Zelie wou absoluut op tijd op het concert zijn om hem te zien. Blijkbaar volgt zij hem al een tijdje op Youtube. En ze had gelijk: zeer zeker meer dan de moeite waard. Goede show, goede set, zeer goede keuze van Twenty One Pilots om hem als voorprogramma te zetten. De zaal was zeer goed opgewarmd en iedereen had er nog meer zin in.

En daarna een half uurtje wachten op de hoofdact en het zat er boenk op, vanaf de eerste noot.  Ambiance, show, energie. Zeer, zeer goed, ondanks dat de akoestiek in Vorst niet altijd je dàt is. Ik heb staan meezingen en -dansen en vooral genoten, zowel van het concert als van de kinderen die hun zo ongelooflijk goed aan het amuseren waren.

De mannen vlogen van hier naar daar en dat was soms ook letterlijk te nemen: op een ik-en-een-gij stonden ze plots tussen het publiek links, dan weer op een podium achteraan, klom de zanger op een soort stelling/paal zodat hij hoog boven het publiek stond, werden ze op handen gedragen door het publiek en speelden ze zo verder, … Machtige avond gehad en niet alleen de kinderen.

Spiekpietjes

Als ge anderen hun blog leest kunt ge nog eens inspiratie opdoen.

Het plan was om deze vakantie op vrijdag op uitstap te gaan. Ik dacht aan de Grotten van Han of de Efteling. Probleem was: A en Z. 4 en 5 jaar, dat is nog heel klein eigenlijk en beide ideëen waren misschien toch een beetje te lastig met hen, alleen al aan de autorit er naartoe denkend.

En toen las ik Lilith haar blog over haar uitstap naar Oostende en ik wist het: de Spiekpietjestentoonstelling zou ideaal zijn: niet te ver, niet pokkeduur en ge moest daarvoor niet ontiegelijk vroeg opstaan om er het maximum uit te halen (het is vakantie voor iets hé).

We hadden dus een zeer gezapige voormiddag. Jan besloot bij zijn vriend te gaan spelen, Louis en Zelie bleven thuis, en zo vertrok ik kort na de middag met Anna en A en Z richting Oostende.

De tentoonstelling was een schot in de roos, volledig op maat van (kleine) kinderen gemaakt. We waren duidelijk niet de enigen die op het idee gekomen waren: de parking stond overvol en er was toch wel een serieus lange rij voor de kassa, maar dus de moeite van het wachten waard.

spiekpietjes-lange-rij

De kinderen kregen elk een eigen audioapparaat om het verhaal te kunnen volgen (vonden ze fantastisch) en daarna gingen we op zoek naar de verborgen spiekpietjes.

We hebben er een kleine 2 uur rondgelopen en de kinderen hebben zich rotgeamuseerd.

Daarna was het tijd om nog even in het fort zelf rond te lopen en uiteraard om richting zee te trekken: je kan toch geen bezoek aan Oostende brengen zonder een wandeling aan/langs het strand te maken.

We hadden geen geluk met het weer: het was al koud om te beginnen en tegen dat we halverwege onze wandeling waren (richting pier en terug) begon het te regenen. Maar ondanks dat was het een mooie – en vermoeiende – wandeling: niets zo zalig als goed ingepakt langs het water te lopen.

Tegen dat we terug aan de wagen waren stond hij er nog moederziel alleen en waren wij toch wel redelijk verkleumd. Blij dat we konden instappen en ons opwarmen.

oostende-eenzame-auto

 

 

Voetbalvakantie

De herfstvakantie zal door voetbal gedomineerd worden:

  • zaterdag 29/10: thuiswedstrijd tegen SWI Harelbeke
  • maandag 31/10: training
  • woensdag 2/11: thuiswedstrijd tegen Torhout 1992 KM
  • donderdag 3/11: gaan kijken naar KAA Gent-Shakhtar Donetsk
  • zondag 6/11: uitwedstrijd tegen RAC Waregem.

Gelukkig hebben we tussendoor ook nog andere dingen te doen.

Zoals gaan eten bij vrienden, samen met andere vrienden. Het zal dus een zeer vriendelijke/vriendrijke avond worden en ik vrees direct ook een zeer late avond. Iets waar ik wel al een tijdje zeer hard naar uitkijk.

Zoals ons jaarlijks halloweenfeestje, wat organisatiegewijs spannend zal zijn want het valt samen met de training, maar ik heb gelukkig geen werkdag wegens Brugdag op het werk dus tijd genoeg *kuch* *hoest* *proest*.

Zoals een uitstapje ergens doen op vrijdag, wegens dat dat ongeveer de enige dag is dat het mogelijk is als je rekening houdt met de andere activiteiten en dat we er toch minstens één dag op uit moeten trekken.

Zoals de klasuitstap met de klas van Z. Jammer genoeg hebben ze er voor gekozen om naar de Play Beach te gaan (vind ik redelijk een hel), maar als ik mij niet vergis is de akoestiek daar toch marginaal beter dan in Pretland én is het altijd leuk om andere ouders te ontmoeten.

Leve de vakantie!

Carpoolen

Anna turnt al een aantal jaar, maar vorig jaar klikte het helemaal niet met de juf en toen ze hoorde dat diezelfde juf dit jaar opnieuw les ging geven zag ze het helemaal niet zitten om verder te doen.

Wat vindt Anna leuk aan turnen: de oefeningen, het balanceren, de sprongen … Ze wou eigenlijk uiteindelijk acrobatisch turnen doen, maar daar was een ‘uitnodiging’ voor nodig. Ze was wel goed op weg, want halverwege vorig jaar mocht ze naar de gevorderden groep gaan.

Geen turnen dus en toch iets zoeken dat ze heel leuk zou vinden en dus kwam ik uit bij de circusschool. Ah ja, want als er daar niet aan acrobatie gedaan wordt, waar dan wel.

Het voorstel viel zeer goed in de smaak en toen we op de website keken naar de mogelijkheden stelde ze zelf voor om te beginnen met het multidisciplinair circus: zo kon ze van vanalles proberen om dan te besluiten wat ze nu écht graag wou doen en wat niet. Of misschien beslissen dat ze alles wou blijven doen. Kan ook natuurlijk.

De lessen gaan door in Malem. Niet dat Gent nu zo groot is, maar dat ligt toch wel een eindje van het centrum vandaan. De bus dus maar: de fiets is iets te gevaarlijk voor een 10-jarige wegens toch de binnenring over te moeten. Bovendien zijn de lessen van 17.30u tot 19.00u en met de wintermaanden voor de deur wil dat dus zeggen: koud én donker.

De eerste lessen heeft Zelie haar vergezeld om zeker te zijn dat ze de juiste bus nam en op tijd afstapte. Inmiddels gaat ze alleen.

Gaan is geen probleem: rond 17u zijn er nog voldoende bussen. Terugkeren daarentegen … Als ze heel, heel rap loopt, dan kan ze een bus hebben onmiddellijk na de les, tenminste als de les dan ook nog eens heel stipt stopt. Maar als de les een ietsiepietsie uitloopt of ze is wat trager, dan mist ze haar bus en is het rap 20 minuten wachten. Opnieuw: wintermaanden, donker, koud, brrr … Bovendien was het dan rap 20.00u tegen dat ze thuis was.

Ik stuurde begin deze maand dus een mailtje naar de school om te vragen of er geen kinderen in onze buurt woonden waar ze dan ’s avonds na de les eventueel mee kon gaan. Wegens omstandigheden kon de mail maar vandaag overgemaakt worden aan de andere ouders en kijk, vanavond al antwoord: vanaf maandag zal Anna (minstens) in de buurt worden afgezet.

Joepie! Een pak van mijn (bezorgde) moederhart.

Oh ja, en die lessen, die vindt ze ongelooflijk wijs: ze is doodcontent met de verandering en ook met de variatie.

 

Pairi Daiza

Vandaag waren wel liefst 5 van de 6 kinderen thuis wegens facultatieve vrije dag/pedagogische studiedag op school. Met 6 kinderen die naar 4 verschillende scholen gaan moet dat eigenlijk nog wel lukken ook. De enige die naar school moest was Zelie, den duts.

Een dagje extra thuis met 5 kinderen, dan kies ik ervoor om een uitstap te doen. Afgesproken met een andere mama en haar dochter (vriendin van Anna) en we kwamen uit op Pairi Daiza. Niet zozeer voor de babypanda, maar omdat het zo een mooi park zou zijn én omdat de pretparken tijdens de week nu toch gesloten waren. Ik was er ooit al eens geweest, in de tijd toen het nog Paradisio heette. Het was dus al een hele tijd geleden en ik was wel nieuwsgierig naar de veranderingen.

Tot mijn verbazing zag Louis het volledig zitten om een dagje met ons op te trekken (tja tieners, ge weet dat nooit hé). Jan daarentegen besloot om niet mee te gaan en met zijn schoolvriend af te spreken. Gemakkelijk, want zo pasten we allemaal in één auto.

Het is dus effectief een zeer mooi én groot park en de dieren lijken er veel ruimte te hebben, ruimer toch dan andere dierentuinen.

Het grappige vond ik dat er daar ongelooflijk veel jonge dieren waren, waar in de media (bijna) niets over te lezen staat (behalve dan over de panda): terwijl er bijvoorbeeld allemaal heisa gemaakt wordt rond de geboorte van een babyolifant in een andere zoo, lopen er daar 3 à vier rond alsof het de normaalste zaak ter wereld is.

Soit, we hebben een mooie dag gehad met mooi weer, aangenaam gezelschap en A en Z die zich toch redelijk voorbeeldig gedroegen en flink stapten zonder al te veel te zagen. En je loopt daar toch wat kilometers af, dus voor die kleine mannen was dat een hele prestatie.

Er was even een klein drama met Anna bij de ringstaartmaki’s: je loopt door hun ‘kooi’ en dus tussen de dieren zelf zodat ze, als je geluk hebt, op je springen. Louis had geluk en had direct aantrok, maar ze wilden maar niet bij Anna komen (en het was nu niet alsof ze niet probeerden). Net op het moment dat er een aap dan toch op Anna sprong had ik Z vast om haar dichterbij een aapje te laten komen en kon ik dus geen foto trekken. Traantjes dus want nu had ze geen aandenken.

Maar voor de rest: een zalige dag gehad. Voor herhaling vatbaar.

Startschot

September loopt ten einde en dat is direct ook de start van het nieuwe scoutsjaar met de klassieke overgang.

Dit jaar geen kinders die moeten overgaan, alhoewel Zelie eigenlijk wel: zij start dit jaar bij de Jin, maar aangezien dat strikt genomen een ‘andere’ scoutsgroep is (een samenraapsel van alle Jin uit verschillende scoutsgroepen uit haar district), kan zij dus niet overgaan bij haar vorige groep.

Er staan wel wat belangrijke stappen op het programma voor volgende jaar. Een Jin-jaar dus voor Zelie waar ze in principe (o.a.) leren hoe het is om leiding te zijn en dus naar volgend jaar toewerken waar ze dan zelf een tak kunnen leiden. Niet dat Zelie dat echt nodig heeft: ze heeft al meer dan een jaar haar diploma als animator, heeft zelf een kamp ineen gestoken en geeft dus als animator zelf kampen. Ze heeft dus al wat ervaring. Maar zo met allemaal leeftijdsgenoten die weg (opnieuw) afleggen, dat ziet ze volledig zitten. Het buitenlands kamp dat erbij hoort ziet ze natuurlijk nog meer zitten.

Louis begint zijn tweede jaar als giver. Hij haalde al zijn dierentotem bij de jonggivers en mag dit jaar voor zijn adjectief gaan. Zeer benieuwd wat dat gaat worden, want hij blijft toch een specialleke.

Jan start als tweede jaar jonggiver en mag dit jaar zijn dierentotem halen. Ook zeer benieuwd dus en spannend.

Anna is derde jaar welp en dus zit er voor haar misschien een jaar als nestleider in. Ik denk dat dat wel echt iets voor haar is maar dat werd alleszins op deze eerste vergadering nog niet bepaald.

We hebben de kinders geholpen met het jaar in te zetten. Uiteraard waren we er niet bij voor de overgang, maar traditioneel sluiten ze de dag af met een maaltijd voor leden én ouders. Net zoals vorig jaar was het Chili con/sin carne en het heeft gesmaakt (ze hebben daar een lekker recept).

Op naar een nieuw scoutsjaar.

 

Eerste

De eerste schooldag voor A en Z in een nieuwe school. Voor zover te beoordelen na 1 dag is alles vlot verlopen en ze zagen er alleszins niet verdrietig uit na hun eerste dag.

De eerste schooldag voor Anna als ‘ancien’ van de school. Het zesde studiejaar mag ze dit jaar doorbrengen bij dezelfde leerkracht die Zelie en Louis ook hebben gehad. Ze zit bij haar 2 beste vriendinnen en ze ziet het volledig zitten.

De eerste schooldag van Jan in het eerste jaar humaniora op een nieuwe school. Blijkbaar is er toch nog 1 jongen daar die hij kent van de basisschool vorig jaar én waar hij, toeval oh toeval, samen mee in de klas zit. Er was enkel een kennismakingsdag vandaag, maar hij ziet het volledig zitten.

De eerste schooldag voor Louis als 4de-jaars. Communicatie niet goed gelezen waardoor hij braaf om 8u30 op school was terwijl hij daar pas om 11u moest zijn. Typisch 🙂 ’t Was ook een zeer korte dag want om 13u was hij alweer thuis, maar wel (nog altijd) zeer enthousiast thuis gekomen.

De eerste schooldag voor Zelie als laatstejaars en zij wacht nog af wat het gaat geven. ’t Was alleszins ook een zeer korte eerste dag: zij moest er ook pas om 11u zijn en was kort na de middag al weer thuis.

De eerste werkdag voor mijzelf. De collega’s leren kennen en ontdekken wat het werk allemaal inhoudt. Er is hier een toffe sfeer, wat (voor mij althans) zeer belangrijk is: ik voelde mij zeer welkom en ik denk dat het hier leuk gaat worden.

Voor iedereen: een goede start gewenst.

Weekend vol bezoek

De ouders van A en Z zijn nog in beeld. Elke 14 dagen is er bezoekrecht en daarvoor waren er 2 mogelijkheden: Drongen of Oudenaarde. Ik zei dat Oudenaarde geen probleem was: mijn papa en zus wonen daar en dan is dat direct een extra mogelijkheid om hen te bezoeken.

Zaterdag was het de eerste keer en den anderen en Anna waren ook mee naar Oudenaarde met dan het plan om mijn papa te bezoeken tijdens het bezoekrecht van A en Z. Mijn zus was nog op reis (terugweg). Een gezellig bezoek gehad en pas gemerkt toen we bijna terug in Gent waren dat ik mijn telefoon bij papa was vergeten. Geen probleem: eerst iedereen afgezet thuis, Jan afgehaald bij voetbalvrienden (hij had tornooi gehad) en dan terug naar mijn zus gereden die ondertussen thuis gekomen was en waar papa de telefoon had achtergelaten.

Een bezoek bij mijn zus is nooit een rap-binnen-en-buiten gelegenheid. Het was ook een tijdje geleden dat we elkaar gezien hadden en dat de kinders elkaar gezien hadden en dus was het plots 23u. De jongens waren ondertussen aan het zagen of Jan mocht blijven slapen en dus stelde ik voor dat mijn nichtje dan maar met mij mee naar huis zou gaan om bij ons te blijven slapen en met Anna te spelen.

Om 23.30u hebben wij dan Anna wakker gemaakt die toch wel een paar minuten nodig had om te beseffen wat er gebeurde en daarna dolgelukkig was om haar nichtje te zien.

Zondag dan terug gereden en nu met het hele gezin om dan van ‘kinderruil’ te doen en het werd weer een heel lange en gezellige namiddag waar we dan direct ook afspraken voor maandag namiddag: het hele gezin van mijn zus jaagt op Pokémon (ja hoor, mijn zus ook) en ze wilden eerst naar het Citadelpark daarvoor om daarna naar de cinema te gaan. Wij dus mee.

Vandaag dus ging Jan mee Pokémon jagen met mijn zus haar gezin, terwijl Zelie, Anna, Michel en ikzelf bij de speeltuin luierden en Z en A in de speeltuin speelden. Daarna met z’n allen naar Finding Dory (jammer genoeg Nederlandse versie, maar ja, met die kleintjes kon dat moeilijk anders).

Een overload aan familiebijeenkomst dus, maar niet echt want zo leuk.

Drukke week ahead

Als de week ingezet kan worden met een vrije dag is dat altijd leuk, zeker als die vrije dag dan een prachtige dag is die we kunnen doorbrengen in de tuin bij vrienden. Zalig.

Er waren pannenkoeken, taart, ijs, cake, … Er waren heel veel kinderen, groot en klein (4 van (bijna) 17 jaar, 1 15-jarige, 1 12-jarige, 1 11-jarige, 1 10-jarige, 3 4-jarigen). Er waren de volwassenen die veel bij te praten hadden. Er werd nog volk uitgenodigd door de jongeren omdat die toch om de hoek woonde. Er werd met de waterbaan gespeeld (vooral door de kleuters) en op de trampoline gesprongen (door alle kinders) en er werd zelfs op Pokémon gejaagd (of er werd toch naar gezocht) en gezelschapsspelletjes gespeeld.

Een ideale manier ook om de batterijen op te laden, want van alle kinderen zijn er 8 mee naar huis gegaan met ons. Dat is het aantal dat volgende week bij ons blijft slapen: onze eigen 4 natuurlijk, dan A en Z en ook nog L en S, vriendinnen van Zelie die samen met haar volgende week kamp geven als moni.

Van de 8 kinders zullen er de komende week wel 6 (7) niet of amper thuis zijn wegens kamp (geven): Louis doet een MakeIT camp, Zelie en haar twee vriendinnen geven dus zelf een kamp. A en Z gaan voor het eerst afzonderlijk op kamp (zo kan den anderen de komende week ook nog wat gaan werken). Jan vertrekt dinsdagavond met zijn vriend naar zee tot donderdag en Anna blijft thuis. Eigenlijk is ze alleen woensdag alleen thuis (en daar kijkt ze naar uit) want donderdag neem ik een vrije dag om dan samen met haar Jan af te halen aan zee.

Ne mens zou moe worden van alleen het gedacht.

‘Vakantie’

Ik herinner mij de tijd toen onze kinders kleiner waren en we 2 maanden zomervakantie moesten overbruggen als voltijds werkende mensen.

Ongeveer 20 vakantiedagen elk, dat is 4 werkweken. Hier en daar viel er vooraf als eens een dag af wegens wegens ‘facultatieve vrije dag’, ‘pedagogische studiedag’, brugdag of moesten we met zo’n dagen nog rekening houden voor het nieuwe schooljaar. Dat kwam dan op ongeveer 3 weken vakantie die we elk konden nemen tijdens de zomermaanden. We streefden naar zo weinig mogelijk kampen en dan zag de planning er uit als volgt: we namen elk 3 weken vakantie waarvan 1 week overlapte (ge moet er als gezin toch ook iets aan hebben) zodat we op die manier al 5 weken opgevangen hadden. Dan bleven nog zo’n 3 weken over die we opvulden met kampen of logeerpartijtjes.

De laatste jaren moesten we dat niet meer doen: ik was meestal werkloos, wat een oplossing was natuurlijk (elk nadeel hep zen voordeel) maar anderzijds was het ook niet nodig omdat de kinders groter werden en al eens alleen konden thuisblijven, waarbij de ‘groten’ dan de babysit waren en we dus, in plaats van hele dagen, al eens halve dagen thuisbleven en dus nog meer tijd konden overbruggen.

Met A en Z moeten we weer beginnen plannen en op dit moment is het voor den anderen want ik heb dit jaar geen vakantie meer over (met dank aan Kopenhagen en Spanje!). Het voordeel is dus dat hij wel thuis is en dat ik nergens aan moet denken en gelijk een lui wijf ’s avonds kan thuiskomen en mijn voetjes onder tafel schuiven (voor herhaling vatbaar 😉 )

Voor de komende vakanties zal er dus ook moeten gekeken worden hoe en wat, maar net zoals alles zal hier ook wel weer een oplossing voor gevonden worden zeker.